Serinin hayranları tarafından uzun yıllardır istenen Japonya temalı Assassin’s Creed oyunu, Shadows ile sonunda gerçek oluyor. Feodal Japonya’nın samuraylar ve shinobilerle dolu karmaşık ve bir o kadar çalkantılı dünyasında geçen oyunumuz, 20 Mart itibari ile oyunseverlerle buluşamaya hazırlanıyor. Asıl soru şu: Assassin’s Creed Shadows, gerçekten beklentileri karşılayabiliyor mu? Gelin, bu büyük yapımı inceleyelim.

Assassin’s Creed Shadows oyununu PC‘de incelememiz için kod ileten Ubisoft‘a teşekkür ederiz.

Animus Hub Sistemi: Bir Bağlantı Noktası

İncelememize geçmeden önceden kısaca ubisoft’un Assassin’s Creed Origins ve sonraki oyunlar için kullanılacağı yeni hub sisteminden bahsetmek istiyorum. Bu sistem, oyuncuların Origins ve sonrasındaki oyunlara aynı noktadan erişim sağlamasına imkan tanıyor, aslında bakacak olursanız bir nevi oyunlar arasında bir köprü görevi görüyor. Bu sistem sayesinde serinin önceki oyunlarıyla bağlantı kurularak evrenin bütünlüğü artıyor.

Gölgeler Arasında Kesişen Kaderler

Hikâyenin merkezinde, dönemin ünlü suikastçı klanı Iga’nın içinden gelen bir shinobi olan Naoe ve Afrika’dan Japonya’ya köle olarak getirilen ancak bir takım olaylar sonucu samuray rütbesine yükselen Yasuke yer alıyor.

Assassin’s Creed Shadows’un hikayesi iki ana karaktere ev sahipliği yapıyor. Hikayemiz öncelikle bu karakterleri bizlere tanıtarak başlıyor. Naoe’nin hikâyesi, köyüne yapılan saldırı ile babasının geçmişine ve ölümüne dayanan kişisel bir intikam hikayesi olarak başlıyor. Dahil olduğu klandan ve babasından aldığı eğitimler sayesinde gölgeler arasında hareket eden bir shinobi olarak yetişen Naoe, babasının katillerini bulup intikamını almak ve adaleti sağlamak için tehlikeli bir maceraya atılıyor.

Diğer yandan, Yasuke’nin hikâyesi ise çok daha farklı bir başlangıca sahip. Afrika’dan Japonya’ya getirilen bir kölenin, dönemin güçlü savaş lordlarından biri tarafından samuraylığa yükseltilmesiyle kökten değişiyor. Assassin’s Creed Shadows, Yasuke’nin geçmişi ve Japonya’ya olan aidiyetini ve kabul edilme mücadelesini güçlü bir şekilde işliyor.

Naoe ve Yasuke’nin kaderleri, elbette bir noktada kesişiyor ve o andan itibaren oyun, bu iki karakterin kişisel hikayelerinden çıkıp daha büyük bir anlatıya dönüşüyor. Ana karakterlerimiz, kendilerini Japonya’daki siyasi dengelerin çalkantılı süreci içinde bulması ile büyük bir güç savaşının ortasında yer alıyorlar.

Naoe ve Yasuke’nin yollarının kesişmesi ile iş birliği yapmaları biraz aceleye getirilmiş gibi hissettiriyor. İki karakterin geçmişleri ve kişisel motivasyonları fena işlenmemiş olsa da yollarının kesişmesi ve birbirlerini anlamaları daha doğal ve derinlemesine anlatılabilirdi. İş birliklerinin başlangıcı, beklenen duygusal etkiyi yaratamıyor ve biraz yüzeysel kalıyor.

Oyun ilerledikçe, Daimyolar arasındaki savaşlar, shogunluk mücadeleleri ve kimin tahtta kalacağına dair güç oyunları, bu iki karakterin kaderini şekillendiriyor. Assassin’s Creed Shadows, oyunculara Japon tarihinin önemli figürleriyle karşılaşma şansı sunarken diğer yandan hem Naoe hem de Yasuke’nin kendi ideallerini sorgulamalarına tanıklık etmelerine olanak tanıyor.

Ubisoft, oyunun hikâyesinde tarihsel gerçekçiliği korumaya çalışırken, aynı zamanda Assassin’s Creed serisinin klasikleşmiş suikastçı ve tapınakçı çatışmasını da içinde barındırıyor. Bu, seriye aşina olan oyuncular için tanıdık bir hissiyat yaratırken, Japon tarihine ilgi duyanlar için de ilgi çekici bir anlatım sunuyor.

Daha Sinematik, Daha Derin Bir Anlatım

Ubisoft, Assassin’s Creed Shadows ile sinematik anlatım konusunda yıllardır oyuncuların beklediği o önemli gelişimi sonunda kaydetmiş gibi görünüyor. Assassin’s Creed Shadows ile sunum ve ara sahne kalitesinin bir üst seviyeye taşındığını, hem görsel hem de duygusal anlamda daha etkileyici bir hale geldiğini söyleyebilirim.

Oyunun ara sahneleri için öncelikle yönetmenlik açısından iyi bir hale geldiğini söylemem gerek. Karakter animasyonları, yüz ifadeleri, ışıklandırma ve başarılı sayılabilecek seslendirmeler ile oyuncuya gerçekten güzel bir deneyim sunuyor. Yer yer anlatılan şeylerin pek de ilgi çekici olamaması ile oyunun içine girememe ve odaklanma sorunları yaşanabilse de genel sunum kalitesinin önceki oyunlara kıyasla daha iyi hale geldiğini söylemekte fayda var. Naoe ve Yasuke’nin ara sahnelerdeki yas, öfke veya şaşkınlık gibi duyguların daha doğal bir şekilde yansıtılması anlatımı güçlendiriyor. Bunun yanı sıra, savaş sahneleri ve Japonya’nın tarihi atmosferini hissettiren sahnelerin de oldukça başarılı bir şekilde resmedildiğini de ekleyebiliriz.

Fakat sunum kalitesi her ne kadar iyileşmiş olsa da önceki oyunlarda olan ve hikâyenin akışını kesen yapay duraklamaları bu oyunda da devam ediyor.

İki Karakter, İki Tarz

Assassin’s Creed Shadows iki karakterli bir oynanış dinamiği ile oyunculara iki farklı oyun stili sunuyor. Naoe ve Yasuke’nin oynanış mekanikleri, birbirlerinden tamamen farklı hissettiriyor ve oyunculara iki farklı oynanış tarzı arasında seçim yapma özgürlüğü veriyor.

Yasuke, Assassin’s Creed serisinin alışıla gelmiş ana karakterlerinden tamamen farklı bir oynanış deneyimine sahip. Yasuke, gölgelerde hareket eden bir suikastçı değil. Direkt olarak savaş alanına giren ve düşmanlarını ezip geçen güçlü bir samuray. Ağır zırhla giyebilmesi, etkileyici kılıç ustalığı ve yüksek dayanıklılığı sayesinde neredeyse yenilmez bir savaşçı gibi hissettiriyor.

Yakın dövüşte Yasuke’nin en büyük avantajı, rakiplerine yüksek hasarlar verebilmesi ve aldığı darbelere karşı oldukça dirençli olabilmesi. Yalnızca bire bir mücadelelerde değil aynı zamanda Kalabalık düşman gruplarıyla yüzleşirken bile üstünlük sağlayabiliyor. Saldırıları geniş alanları kapsıyor ve ağır darbelerle düşmanlarını sersemletebiliyor.

Yasuke, sıcak çatışmalarda her ne kadar becerikli olsa da en büyük dezavantajı gizlilikten neredeyse yoksun olması. Sessizce ilerlemek veya düşmanları fark edilmeden alt etmek gibi bir şansı pek yok. Onun için en iyi strateji, doğrudan savaşın içine dalmak ve rakiplerini acımasızca yok etmek. Keza Naoe’nin aksine parkur yetenekleri de bir hayli sınırlı; tırmanmak, duvarlardan atlamak veya hızlıca engelleri aşmak konusunda inanılmaz hantal hissettiriyor. Assassin’s Creed serisinin klasik suikastçılarına alışkın oyuncular için Yasuke’nin bu ağır tarzı başta farklı gelebilir, ancak savaşın tam ortasında olmayı sevenler için oldukça tatmin edici bir deneyim sunuyor.

Naoe ise Assassin’s Creed serisinin alışılan klasik suikastçı stiline en yakın karakter diyebiliriz. Geçmişinde almış olduğu shinobi eğitimi ile sahip olduğu çevik yapısı, hızlı hareketleri ve etkileyici parkur yetenekleri ile birlikte gölgeler arasında rahatça ilerleyebiliyor. Naoe’nin en büyük avantajı, düşmanlarına sessizce yaklaşarak onları etkisiz hale getirebilmesi. Yasuke’nin aksine bir o kadar kırılgan olması onu sıcak çatışmalarda kolaylıkla alt edilebilir bir hale getiriyor. Savaşın ortasına atılmak yerine, stratejik düşünerek hedeflerini tek tek avlamayı tercih ediyor. Keza atletik yapısı sayesinde de yüksek binalara kolayca tırmanabiliyor ve düşmanlarını yükseklerden de alt edebiliyor.

Naoe her ne kadar oldukça çevik, atletik ve hızlı olsa da Yasuke’nin aksine, aldığı darbeler ona ciddi zarar verebiliyor ve doğrudan bir savaşın içine girdiğinde hayatta kalması oldukça zor hale geliyor. Ayrıca verdiği hasar da Yasuke’ye göre oldukça sınırlı.

Geniş Ama Ruhsuz Bir Japonya

Ubisoft, Assassin’s Creed Shadows ile Japonya’nın feodal dönemine dair etkileyici bir açık dünya sunmayı amaçlamış olsa da, bunu ne yazık ki sadece görsel kalite ile başarabiliyor. Hala daha önceki oyunlardan pek de ileriye gidemiyor. Evet, oyunun haritası geniş ama önceki oyunlarda da haritalar zaten genişti. Şehirler, tapınaklar, kaleler ve doğal alanlarla atmosfer oldukça başarılı bir şekilde yansıtılmış olsa da açık dünya ne yazık ki yeterince canlı hissettiremiyor.

Assassin’s Creed Shadows’un açık dünyası oyunculara pek çok yan etkinlik sunuyor fakat ne yazık ki bu etkinlikler yeterince yenilikçi olmayı başaramıyor. Çoğu yan görev, ya belli bir düşmanı alt etmek ya da belirli bir noktaya gidip bir şey toplamaya dayanıyor. E haliyle bir süre sonra bu görevler tekrara bağlıyor ve oyuncunun oyunu oynama motivasyonunu düşürüyor. Özellikle karakterleri geliştirebilmek için bu tekrar eden etkinlikleri yapmak, oyunun eğlenceli mekanikleri ile bir noktaya kadar keyif veriyor olsa da bu durum çok da uzun sürmeden oyuncuyu sıkabiliyor. Oyunda gerçekten ilgi çekici diyebileceğim hikâyelere sahip yan görevlerin az olması, açık dünyayı keşfetmeyi daha az heyecan verici hale getiriyor.

Burada ek bir parantez açarak Ubisoft’un klasikleşen “waypoint” sisteminden bahsetmek istiyorum. Waypointlere tırmanarak haritayı açmak ve hızlı seyahat noktaları oluşturmak artık oldukça eskimiş ve sıkıcı bir hale gelmiş durumda.

Karakter Gelişimi ve Yetenek Ağaçları

Assassin’s Creed Shadows, karakter gelişimi açısından kendi içinde yenilikler sunuyor fakat uzun vadede beklenen tatmin duygusunu tam olarak veremiyor.

Naoe ve Yasuke, ortak bir XP sistemi kullanarak aynı anda seviye atlıyor ve yetenek puanları kazanıyor. Bu sayede oyuncular, bir yandan zamandan tasarruf ederken diğer yandan ise iki karakteri de eşit şekilde geliştirebiliyor.

Oyunda iki karakterimiz için de altı tane yetenek ağacı bulunuyor. Bu ağaçlar, karakterlerin kendilerine has yeteneklerini geliştirmeye yönelik çeşitli yükseltmeler sunuyor. Ancak bu yetenekler oynanış üzerinde güzel değişiklikler ve geliştirmeler yapıyor olsa da yeterli olamıyor. Örneğin, Yasuke için sunulan yetenekler saldırılarını daha güçlü hale getirse de, temel oynanış hissiyatını baştan sona radikal bir değişime uğratamıyor. Keza Naoe için de benzer bir durum söz konusu; suikast yetenekleri gelişse de, bunlar oyunun ilk saatlerindeki deneyimden çok da farklı hissettirmiyor. Assassin’s Creed Odyssey’de karakter gelişimi çok daha belirgin ve tatmin ediciyken, aynı ekip tarafından geliştirilen Shadows, bu konuda daha zayıf kalıyor.

Öte yandan, önceki oyunlarda olduğu gibi karakterlerin zırhlarını değiştirerek onları daha güçlü hale getirmek de mümkün. Oyuncular, farklı zırh parçaları kullanarak karakterleri geliştirebiliyor. Ancak bu sistem de yenilikçi bir his vermekten ziyade, önceki oyunların klasik mekaniklerini tekrar ediyor.

Biraz da Teknik kısımlar

Göz alıcı bir Japonya

Assassin’s Creed Shadows, serinin önceki oyunlarına kıyasla görsel olarak ciddi bir sıçrayış yaşamış durumda. Bu oyunla birlikte grafik kalitesinin oldukça iyi bir hal alması oyunun atmosferini de oldukça güçlendirmiş. Japonya’nın feodal dönemine ait şehirler, tapınaklar, ormanlar ve savaş alanları son derece detaylı ve nefes kesici görünüyor.

Animasyonlar

Bununla birlikte, animasyonların oldukça cilalı ve akıcı bir hale gelmesi ile gerek aksiyon anlarında gerekse gizlilik kısımlarında karakterlerin hareketleri daha kesintisiz ve doğal bir yapıya sahip olmuş. Özellikle de bitirişler, suikastler ve parkur hareketleri önceki oyunlara göre çok daha havalı ve tatmin edici olmuş. Aynı şekilde, vuruş hissiyatı da iyileştirilmiş. Yasuke’nin güçlü kılıç darbeleri ve Naoe’nin hızlı ve çevik saldırıları tatmin edici bir akıcılığa sahip.

Daha da fazlası

Ufak da olsa oyundaki mevsim değişimlerden de bahsetmek istiyorum. Oyunda vakit geçirdikçe mevsim geçişleri oluyor. Dört bir mevsimde kendine has görsel tarzları ile oyunun dünyasını renklendiriyor.

Müzik konusunda ise oyun fena iş çıkarmamış. Japon kültürüne uygun tınılar ve atmosferik besteler, oyunun dünyasına uyumlu bir ses tasarımı sunuyor.

Gölgelere Hapsolmuş Performans

Oyunun performans tarafına bakacak olursak 4060 Tİ ekran kartı ile ciddi sorunlar yaşadığımı söyleyebilirim. Görsel ve animasyonlardaki kalite ne kadar yükselmiş olursa olsun, performansın bu kaliteyi destekleyememesi oldukça can sıkıcı. Oyunu akıcı bir şekilde 60 FPS’de oynamak benim için oldukça zordu. Özellikle yoğun dövüş sahnelerinde ve büyük şehirlerde FPS düşüşleri yaşanabiliyor.

SONUÇ

Assassin’s Creed Shadows, her ne kadar serinin önceki oyunlarına nazaran pek çok noktada ileriye atılmış güzel adımlara sahip bir iş olsa da ne yazık ki beklenen sıçrayışı tam olarak yapamamış. Gerek animasyonların kalitesi gerek görselliğin göz alıcı olması gerek sunum kalitesinin artmış olması gerek de oynanışın bir noktaya kadar keyifli olması ile serinin öne çıkan oyunlarından biri olmayı başarıyor. Fakat başta performans sorunları olmakla beraber açık dünya etkinliklerinin tekrar edici olması, karakter gelişiminin yeterince derin olamaması ve yer yer hikayenin sıkıcı bir hale gelmesi ile ne yazık ki zirveye oynayan bir yapım olamıyor.

Daha fazla haber ve incelemelerimiz için sitemize ve sosyal medya hesaplarımıza göz atmayı unutmayın!