The Precinct İnceleme

13 Mayıs 2025’te oyuncuların beğenisine çıkmaya hazırlanan The Precinct, retro tarzda izometrik bir polis aksiyonu deneyimi sunmayı vaat ediyor. Eski GTA oyunlarının izinden giderek oyuncuları suçla dolu bir şehre, Empire City’ye yerleştiriyor. Peki, The Precinct, klasik polis simülasyonlarını modern çağda başarıyla birleştirebilecek mi? Gelin, birlikte inceleyelim.

Genç Bir Polisin Şehirle İmtihanı

The Precinct, biz oyuncuları tekinsiz ve suçluların güç mücadelesi içinde olduğu karanlık Empire City sokaklarına bırakıyor. 80’lerin esintilerini hissettiğimiz yapımda, genç ve idealist polis memuru Nick Cordell Jr. olarak görev başı yapıyoruz. Nick’in trajik geçmişi belki de onun polis olmasının en büyük sebeplerinden bir tanesi.

Oyunun başında Nick’in polisliğe adım atışına, ilk devriyesine ve şehri tanıma çabasına tanıklık ediyoruz. Bu süreçte oyundaki yan karakterleri tanımanın yanı sıra oynanış mekaniklerini de öğreniyoruz. Ancak pek de uzun bir süre geçmeden Empire City’nin sıradan bir suç haritasından çok daha fazlası olduğunu anlıyoruz. The Precinct, bizlere Empire City şehrinin göründüğünden çok daha kirli ve karmaşık olduğunu gösteriyor.

Nick’in karşılaştığı olaylar sadece suçla ilgili değil; aynı zamanda kişisel mücadelelerle, güven sınavlarıyla ve ahlaki ikilemlerle de dolu. Bazı görevlerde sivilleri korumak ile amirlerinin emrine itaat etmek arasında kalıyoruz. Bu kararlar hem hikâyeyi hem de Nick’in kişiliğini şekillendiriyor.

Oyunun hikaye anlatımı pek de iyi diyebileceğim bir seviyede değil. Anlatımdan önce açık konuşmak gerekirse hikayesi de pek beni açmadı. Benzerlerini pek çok yerde görebileceğiniz hikayelerden biri. Hikaye sunumu büyük bir çoğunlukla animasyonsuz sabit duran karakterlerin konuşması ve bizim de altta yer alan metinleri okumamızdan ibaret.

Gerçek Bir Polis Gibi… İlk Başta

The Precinct, oyuncuların bir polis olmanın nasıl hissettirdiğini fena olmayan bir şekilde deneyim etmelerini sağlıyor. Sirenleri açıp devriyelere çıkmak, azılı suçluları sokak aralarında kovalamak, silahlı çatışmalar ile aksiyona girmek, hız yapan veya park ihlali yapan araçlara ceza kesmek gibi birçok oynanış detayı oyunda yer alıyor. Sokaklarda devriye gezerken bir ihbar gelir gelmez aracına atlayıp olay yerine intikal etmek ya da kavşakta kuralları ihlal eden bir sürücüyü durdurup ceza yazmak bir noktaya kadar zevkli olabiliyor.

Oyunda her ne kadar farklı oynanış elementleri olsa da bunlar oldukça sınırlı. İlk birkaç sefer keyif veriyor olsalar da bir noktadan sonra ki bu noktaya gelmek çok da uzun sürmüyor sıkıcı bir hal alıyorlar. Oynanış dinamikleri ne yazık ki çok uzun süre taze kalamıyor. İlk saatlerde keyif veren görevler ve olaylara müdahaleler, zamanla kendini tekrar eden bir döngüye dönüşüyor. Sürekli benzer suçlara müdahale etmek ya da benzer diyalogları duymak, oyuncunun heyecanını azaltıyor. Bir süre sonra polis olmak değil, sadece görev kutucuklarını tamamlamak gibi hissettirmeye başlıyor.

Retro Tarz, Modern Sorunlar

The Precinct, tasarımıyla direkt olarak akla GTA 1 ve GTA 2’yi getiriyor. Eski GTA’ların stilini iyi bir şekilde yansıttıklarını söylemem gerek. Sisli sokaklar ve loş gece manzaralarıyla 80’ler atmosferi başarılı bir şekilde yansıtılmış. Görsel dizayn olarak fena bir iş koymayan yapım geri kalan kısımlarda ise pek de iyi değil ne yazık ki.

Bu görsel estetiğe rağmen teknik tarafta sorunlu bir yapım var karşımızda. Özellikle optimizasyonun ciddi bir şekilde sorunlu olduğunu belirtmeliyim. Güçlü bir sistemde oynamama rağmen bile aniden düşen kare hızlarını geçtim anca grafik ayarlarını düşürdüğümde akıcı diyebileceğim bir deneyim alabildim. Oyunun Steam’de önerilen sistem gereksinimleri ile alakası olmadığı kesin. Buna ek olarak birkaç defa yapıların geç yüklenme sorunları ile de karşılaştım. Evet oyunun stili güzel dedik ama görsel kalite için aynı şeyi söyleyemeyeceğim ne yazık ki. Genel olarak görsellik zayıf; dokular yetersiz, ışıklandırmalar yapay duruyor ve ortam detayları tekrar eden varlıklarla dolu.

Animasyonlara gelecek olursak da beklentinin altında. Karakterlerin hareketleri yer yer kütük gibi hissettiriyor; koşma, araba sürme veya çatışma sahnelerinde yapaylık göze çarpıyor. Özellikle yakın dövüş animasyonları neredeyse yok gibi ve bazı NPC hareketleri komik sayılabilecek kadar yapay durabiliyor.

Teknik anlamda baktığımızda The Precinct, iyi fikirlerle yola çıkmış ama uygulama aşamasında eksik kalmış bir yapım. Görsel tarzıyla her ne kadar nostaljik bir hava yaratıyor olsa da günümüz teknik standartlara yaklaşmakta zorlanıyor.

Sonuç Olarak,

The Precinct, nostaljik bir izometrik polis deneyimi sunan, görsel stil olarak etkileyici ve eğlenceli bir oyun olma potansiyeline sahipken ne yazık ki bu potansiyeli gösteremeyen bir yapım olmuş. 80’ler atmosferi ve polislik görevleri başlarda oyuncuya keyif verse de tekrara düşen görev yapıları ve teknik eksiklikler, uzun vadede oyunun keyfini düşürüyor.

Daha fazla haber ve incelemelerimiz için sitemize ve sosyal medya hesaplarımıza göz atmayı unutmayın!